| ALGEMEEN |
|
De hoeve groeide uit tot een versterkt landgoed, dat herhaaldelijk van eigenaar wisselde. In 1465 woonden hier Willem de Cuypere en zijn echtgenote Kerstyne van Aemstel. |
ALGEMEEN |
|
Vermoedelijk rond 1478 kocht Ypol Terrax of Vledincx het hof. De erfgenamen van zijn zoon verkochten het goed in 1524 aan Gerard Sterck († 1564), |
ALGEMEEN |
|
1564), koopman, bankier en geheim raadsman van keizer Karel V die via zijn moeder mogelijk opnieuw verwant was met de familie Van Deurne. |
ALGEMEEN |
|
De beschrijving in de koopakte bevat veel bijzonderheden. Hooftvunder werd nog altijd een hoeve genoemd, maar uit een aantal omschrijvingen |
ALGEMEEN |
|
kan men afleiden dat het veeleer het landgoed van een rijke stedelijke rentenier was. Een oppervlakte van 55 bunder was in die tijd enorm |
ALGEMEEN |
|
en wijst op een ander gebruik dan louter nutsbestemming. Ook de vermelding van grachten, wateringen en bossen doet al aan een huis van plaisantie denken. |
ALGEMEEN |
|
Bovendien had men het in de akte over het heerlijke recht om zwanen te mogen houden en is er sprake van “opgaende houten”, bomen die speciaal gekweekt worden omwille van de soort en niet als kaphout. |
ALGEMEEN |
|
Hooftvunder werd door Sterck verbouwd tot een riant buitengoed dat later naar hem zal worden genoemd: Sterckshof. Het kasteel had te lijden onder de godsdienstoorlogen |
ALGEMEEN |
|
maar werd in tegenstelling tot andere buitenhoven in Deurne niet volledig verwoest. De troepen van Farnèse lagen er immers ingekwartierd. |
ALGEMEEN |
|
Tot het einde van de zestiende eeuw bleef het goed in het bezit van nazaten van Sterck. Eén van hen, Godfried de Berghis, verkocht het in 1614 |
ALGEMEEN |
|
aan Chrisostomos Scholiers, een schatrijke koopman. Zijn kleinzoon verkocht het hof aan Jacob Edelheer, stadspensionaris. De nieuwe eigenaar die over een groot fortuin beschikte |
ALGEMEEN |
|
gaf het kasteel meer allure en uitstraling en bracht er – net als in zijn woning in de Lange Nieuwstraat - waardevolle kunst- en wetenschappelijke collecties in onder. |
ALGEMEEN |
|
Na de dood van Jacob Edelheer in 1657 kwam het kasteel in het bezit van zijn neef Jacob van Lemens, die in 1664 kinderloos stierf. De |
ALGEMEEN |
|
De strijd tussen de erfgenamen leidde tot de verwaarlozing van het gebouw. Uiteindelijk kwam het landgoed in 1693 in het bezit van de jezuïeten van Lier. |
ALGEMEEN |
|
Wellicht zorgden ook de perikelen tijdens de Oostenrijkse Successieoorlog (1740-1748) ervoor dat het Sterckshof verder verviel. Na de opheffing van de jezuïetenorde werd |
ALGEMEEN |
|
jezuïetenorde werd het domein in 1776 openbaar verkocht aan bankier Jan Baptist Cogels, die het samenvoegde met het landgoed Ter Rivieren. |
